داستان آتشکده تهران که نمیخواستند ساخته شود (فیلم)
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۵۴۲۰۰۴
کیفیت پایین:
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیکیفیت خوب:
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیعصر ایران؛ محسن ظهوری - تهران، در کنار ری کهن آباد شد. در کنار شهر مهمی که در دوره ساسانیان، یکی از مراکز دینی آنها بود. ری که زیر پای مغولان ویران شد، روستای شمالیاش کمکم جان گرفت؛ دیوار و دروازهای پیدا کرد و بعد هم پایتخت کل ایران شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تهران در کنار ری باستانی رشد کرده بود. شهری بزرگ که خرابههای آتشگاه بزرگ بهرام بر تپه میلاش هنوز باقی است و نشان از قدمت حضور زرتشتیان در آن منطقه دارد. اما زرتشتیان تهران در طول دوران سلسله قاجار، که این شهر را پایتخت کردند، نیایشگاهی برای خود نداشتند. داستان ساخت نخستین نیایشگاه آنان را در این قسمت از «ایران به روایت آثار» ببینید.
«ایران به روایت آثار» مجموعه گزارشی ویدئویی است که هر هفته شنبهها در عصر ایران منتشر میشود. قسمت پنجاهوپنجم این مجموعه را میتوانید روز دوم مردادماه ببینید.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در قسمت قبل منتشر شد:
ایران به روایت آثار؛ قسمت پنجاهوسوم: کشتی پرسپولیس
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
امروز خیابان سیتیر را که به سمت شمال بروید، بعد از چهارراه جمهوری، نیایشگاه زرتشتیان تهران را با سردری زیبا کنار خیابان میبینید. نیایشگاهی که به معبد آدُریان یا مسجد زرتشت معروف است و در زمینی به مساحت ۱۳۰۰ مترمربع بنا شده. ساختمانی با نمایی از سنگ سفید که شش ستونِ جلوی درِ ورودیاش، با سرستونهایی از سرِ گاو، زیر طاقی آن قرار گرفتهاند. بر بالای ستونها نقشی زدهاند با خورشیدی در سمت راست و آتشدانی پایینش. در مرکز این نقشبرجسته فروهری حک شده که نمونه مثل آن تاکنون دیده نشده. روبهرویش هم یک روحانی با کمانی در دست دیده میشود. تاریخ این نقشبرجسته ۱۲۸۶ باستانی است که میشود ۱۲۹۶ خورشیدی؛ یعنی سال اففتاح نیایشگاه.
روبهروی این بنا هم مثل آتشگاه بزرگ یزد حوضی بیضیشکل قرار گرفته؛ همان عنصری که همیشه نقشی تعیین کننده در معماری عمارتهای قدیمی ایرانی داشته.
زرتشتیان تهران برای ساخت این بنا، زحمت زیادی کشیدند. سال ۱۲۹۳ خورشیدی، احمدشاه آخرین پادشاه دودمان قاجار تازه تاجگذاری کرده بود، که انجمن زرتشتیان تهران سنگ بنای آتشگاه پایتخت را گذاشتند. کیخسرو شاهرخ، رئیس انجمن زرتشتیان تهران برای احداث این بنا از پارسیان کشور هند کمک خواسته بود که خود زمانی در آنجا تحصیل میکرد.
با آمدن پول، کار آغاز شد؛ زمین آن که از اراضی انجمن بود در نقشه انتخاب، و پلانها و نقشهها کشیده شدند تا تهران صاحب یک آتشگاه شود. اما ساخت این معبد پس از مدتی به مشکل خورد. کیخسرو شاهرخ در یادداشتهای خود آورده:
«بعضی از اشخاص مغرض در جراید بمبئی، بر ضد زرتشتیان تهران مقالاتی نوشتند که اینها غالباً بیدین و فلاناند و آدُریان لازم ندارند. از سوی انجمن زرتشتیان تهران هم جوابهایی دندانشکن داده شد. معهذا بعضی از صاحبان خَیِر که جنبه کهنهپرستی و تعصبات داشتند، جلو اعانه خود را گرفته، دیگر پول نرسید و عمارت بیسقف و ناتمام ماند.»
کیخسرو شاهرخ در تمام طول زندگیاش آدمی نبود که پا پس بکشد. او به هر کاری دست میزد، آن را به سرانجام میرساند؛ از ساخت مدرسه و کتابخانه مجلس گرفته تا رساندن گندم به نانواییها در جریان قحطی بزرگ ایران. ساخت این معبد هم با تدبیر او ادامه یافت:
«از زرتشتیان ایران استعانت شد و زرتشتیان هرجا از تهران و یزد و کرمان و شیراز و کاشان، بهقدر خود کمک کردند و به خیرِ خوبی، ساختمان آدُریان به پایان رسید و رسماً در تاریخ ۱۲۹۶ خورشیدی گشایش یافت.»
کار ساختمان که تمام شد، حالا وقت آوردن آتش مقدسش بود. آتشی که با تشریفاتی مرسوم طی ۲۵ روز، از آتشکده یزد به تهران آمد و آتشدان آدُریان تهران را روشن کرد. آتشی که تا همین امروز یکسره میسوزد و معبد را زنده نگه میدارد.
تهران با این آتش، حالا صاحب نیایشگاه شده بود؛ آن هم در خیابانی که مسجد و کلیسا و کِنیسه را با هم دارد و حالا به خیابان ادیان میشناسیمش. معبد زرتشتیان تهران، حالا یکی از زیباترین بناهای پایتخت است که هنوز مثل گذشته کاربری خود را حفظ کرده.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: زرتشتیان تهران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۴۲۰۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محمدعلی علومی درگذشت + سوابق
به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، محمدعلی علومی رماننویس، پژوهشگر، اسطورهشناس و طنزنویس روز گذشته یکشنبه ۱۶ اردیبهشت در بم شهر زادگاهش دار فانی را وداع گفت.
بیشتر بخوانید: مرتضی شفیعی درگذشت + سوابقاز آثار او میتوان به رمانهای معروف سوگ مغان، آذرستان، ظلمات و... اشاره کرد.
علومی متولد ۱۳۴۰ بود و فارغالتحصیل رشته علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بود.رمان «آذرستان» او در سال ۷۷ کتاب برگزیدهٔ سال از سوی وزارت ارشاد وقت و رمان طنز «شاهنشاه در کوچه دلگشا» برندهٔ سی سال رمان طنز ایران شد.
از محمدعلی علومی آثار پژوهشی متعددی در حوزههای مختلف ادبیات باقی مانده است.
این نویسنده مطرح، چندین سال بخش آموزش داستاننویسی در مجله جوانان را برعهده داشت. در همان سالها شاگرد سید ابوالقاسم انجوی شیرازی (مشهور به پدر فرهنگ مردم) بود و آخرین مصاحبه مطبوعاتی با او مندرج در ادبستان را انجام داد.
علومی با لهجه شیرین بمی صحبت میکرد و مدتها در تهران با دوست و همشهری هنرمندش ایرج بسطامی (خواننده اهل بم) همخانه بود.
داستان کوتاه «بمانی» اثر اوست که در آخرین شماره ماهنامه «فرجاد» در اواخر دهه ۶۰ یا اوایل ۷۰ چاپ شد. رمان «آذرستان» وی در سال ۷۷ کتاب برگزیده سال از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت و رمان طنز «شاهنشاه در کوچه دلگشا» برنده ۳۰ سال رمان طنز ایران شد.
استاد علومی در زمینه پژوهشهای مربوط به طنز بنا به توصیه استاد عمران صلاحی آثار بیشماری را از جمله طنز در آمریکا (جلد اول)، طنز در مثنوی مولانا جلالالدین، انواع طنز در گلستان سعدی، طنز و شیوههای داستانی در بوستان، طنز در دوره پهلوی با نقد و بررسی آثار طنزنویسان آن زمان، طنز ایران از مشروطه به بعد (جلد اول) و بررسی انواع طنز در خارستان اثر حکیم قاسمی کرمانی را منتشر کرده است.
رمانهای طنز علومی شامل «شاهنشاه در کوچه دلگشا، من نوکر صدامم، وقایعنگاری بن لادن و جناب آقای دیو بوده است.
علومی همچنین در زمینه ادبیات کودک و نوجوان کتاب گذر از کوه کبود را منتشر کرده است و در تحلیل قصههای ایرانی نیز میتوان به کتاب اساطیر افسون وش او اشاره کرد.
این نویسنده بمی همچنین رمانهای «سوگ مغان»، «آذرستان»، «ظلمات»، «اندوهگرد»، «پریباد»، «داستانهای غریب مردمان عادی»، «هزار و یک شب نو»، «خانه کوچک» و «عطای پهلوان» را در پرونده کاری خود دارد.
قصه اساطیر از جمله آخرین آثار این نویسنده مطرح ایران بود، همچنین کتابی دیگر در حال انتشار داشت که هنوز اطلاعاتی درباره نام و محتوای آن منتشر نشده است.
در وصف کارکردها و ویژگی های آثار استاد علومی آمده که با نگاهی تازه به مسائل مختلف، همواره توانسته توجه عمومی را به خود جلب کند و با انتقاد و پیشنهاد سازنده، به ساختار و شکل دهی بهتر جامعه ایران کمک کند.
این نویسنده بمی در سال های پایانی عمر خود به زادگاهش در بم بازگشته بود؛ بازگشت به زادگاه و جایی که هویت و شخصیتش ریشهدار است، به این نویسنده فرصتی داد تا با تمامی تلاش و انگیزه، به خلق آثاری جدید بپردازد و ارثیه ارزشمند خود را به سرانجام برساند.
شهر بم در ۱۹۵ کیلومتری شرق مرکز استان کرمان قرار دارد.
انتهای پیام/
کد خبر: 1229590 برچسبها اخبار روز